دیگه نمیشناسمت.

در طول دوران زندگی یه آدمایی هسن که خیلی دوسشون داری،بهشون احترام

میزاری و برات یه قهرمانن.

با خودت میگی اگه یه روز نباشن چطوری باید ادامه بدی

بعد به یه جایی میرسی میبینی اون آدمو دیگه نمیشناسی،برات شده یه غریبه.

دست و پا میزنی شاید برگردی به همون روزا،اما هرچی بیشتر میری جلو اون

احساس غریبه بودن بیشتر برات پررنگ میشه

دیگه دلم نمیخواد دست و پا بزنم برای برگشتن.قبول میکنم اون چیزی که داره

اتفاق میفته ،بدون هیچ واکنشی.

شاید دلم قبول نکنه؛

ولی دل جان.یکم باهام همراه باش،فقط تو برام موندی.